Vorige keer heb ik uitgelegd waarom geloofsovertuigingen volgens mij geen keuzes zijn. Nu wil iets dieper ingaan op hoe dat bij mij persoonlijk ging. Ook daar heb ik eerder wat over verteld, maar toen heb ik het vooral over de aanloop gehad.
Omslag
Toen ik The New Testament van Bart Ehrman las, begon ik te lezen met een kritische instelling. Mijn broer had hetzelfde boek gehad voor een vak nieuwe testament (hij heeft theologie gestudeerd) en vond het boek niet helemaal eerlijk. Dus met iedere onorthodoxe stelling die hij poneerde zat ik te wachten op zijn argumenten om te kijken waar de fouten zaten.
In een aparte post heb ik een aantal voorbeelden aangehaald die ik rechtstreeks uit Ehrman heb gehaald. Steeds weer kwam Ehrman met logische menselijke verklaringen waarom de bijbel is zoals die is. En iedere keer dat hij zo’n voorbeeld liet zien kon ik niet anders dan het met hem eens zijn.
Toen ik het boek uit had, had er een omslag plaatsgevonden ergens binnen in mij. Ik vond hem inmiddels een heel sympathieke man die gewoon in bijna alles gelijk had en ik was gefascineerd door de bijbel en het (menselijke) verhaald achter de verschillende boeken.
Resultaat
Terugkijkend was het toen al gebeurd. Vanaf dat moment was ik juist bij de christelijke boeken die ik las extra kritisch. Mijn sympathie lag inmiddels bij bijbelcritici. En dit is puur gekomen doordat ik werd blootgesteld aan de argumenten.
Sterker nog, het heeft nog een jaar geduurd voordat ik zelf kon toegeven dat mijn geloof er gewoonweg niet meer is. In die tijd heb ik gezocht naar een “wetenschappelijk verantwoorde manier van christen zijn”, maar die heb ik (nog?) niet gevonden.
Bram van Dijk's Blog 
Mooi, die google ad die ik erbij krijg: ichtus boekhandel leiden, ruime sortering christelijke boeken, haha.
heeft ze nog iets aan dat essay dat ik haar stuurde, of vind je het maar half werk?
je, Q.
Q.
Ja zeker wel. Was blij verrast om te ontdekken dat jij het in deze met mij eens was. Om de een of andere reden schijnen andere christenen dit nogal vreemd te vinden.
Ik was alleen wel verbaasd over hoe jij het interpreteerde dat mensen zich gewoon christen noemen, en niet naar een denominatie. Jij vond dat nogal arrogant, alsof andere denominaties niet christelijk zouden zijn, maar je kan het het ook interpreteren alsof ze andere denominaties juist accepteren. Daarom noemen ze zich christen, om te benadrukken wat hen samenbindt.
Een herkenbaar verhaal. Echter door Ehrman en hetgeen hij stelt sympathiek te achten, heb je jezelf buiten het kader van het christendom geplaatst omdat binnen het (gereformeerde) christendom geen ruimte is voor schriftkritiek.
Leestip: Gods grote plan met de wereld
De website bij het boek http://www.godsgroteplan.nl/ vind ik een beetje vreemd. Best sympathiek, dat universalisme, maar verder neemt hij de bijbel wat mij betreft veel te letterlijk.
[…] wat je gelooft, en dat je dan kiest voor dat geloof dat je het beste leven oplevert. Ik heb eerder betoogd dat geloven geen keuze is, net zomin als je ervoor kan kiezen te geloven dat de aarde plat is, of […]
[…] meestal mee bezig hou, namelijk de precieze inhoud van het christelijk geloof. Alhoewel ik ook hier eerder over heb […]